ISIDORUS
Głos Karmelu: Człowiek Słowa Drukuj
wtorek, 4 listopada 2008, 12:09
Dodał: (Admin)
„Jan Paweł II, po tym, jak tyle mówił i pisał, zarezerwował sobie nie ostatnie słowo, ale ostatnie milczenie. Odważyłbym się powiedzieć: najbardziej przekonujące słowo” – napisał w swym artykule ks. Alessandro Pronzato. Gdy jedni nazywają Go Lolkiem, inni mówią o Nim Wujek, ks. Pronzato porównuje Jana Pawła II do… hejnalisty na mariackiej wieży. Zadaniem hejnalisty było chronić przed zagrożeniem, którego nikt nie dostrzegał i ostrzegać przed nim. Nie takie jednak było pierwotne marzenie młodego Karola. Zafascynowany ciszą Karmelu pragnął dzielić życie braci, życie modlitwą w ukryciu. Ostatecznie Pan Bóg przygotował młodemu Wojtyle inną drogę na Górę Karmel. Drogę być może bardziej stromą, szlak, którym miał iść on sam i poprowadzić w trzecie tysiąclecie cały Kościół. Kijem i laską pasterską w tej wędrówce było słowo, to wypowiadane i to pisane. Gdy jednak nadszedł kres pasterskiej podróży, gdy Bóg postanowił przepasać go i poprowadzić na szczyt Góry, pozwolił mu zamilknąć milczeniem karmelitańskim. Milczeniem ufności i oddania. Milczeniem, które – wróćmy znów do myśli ks. Pronzato - było może jego najmocniejszym słowem, decydującym, jego najbardziej dręczącą prowokacją.
Głos Karmelu
Głos Karmelu
Nr 24
Oby rzeczywiście Jan Paweł II pozostał dla nas „dręczącą prowokacją”. Nie tak jednak jak Ezechiel dla współczesnych sobie, którzy choć zachwycali się jego słowem, niewiele się nim przejmowali: Synu człowieczy, twoi rodacy opowiadają o tobie przy murach i bramach swych domów i mówią jeden do drugiego: "Pójdźcież i posłuchajcie, co też to za słowo, które wychodzi od Pana". I przychodzą do ciebie jak na zebranie ludowe, siadają przed tobą i słuchają twoich słów; jednakże według nich nie postępują, bo kłamstwa są w ich ustach, według nich oni postępują, a serce ich ciągnie ich do zysku. Oto jesteś dla nich jak ten, co śpiewa o miłości, ma piękny głos i doskonały instrument: słuchają oni twoich słów, jednakże według nich nie postępują. Kiedy jednak wszystko się wypełni - oto już się spełnia - wtedy poznają, że pośród nich był prorok» (Ez 30, 30-33).

Redakcja

Spis treści aktualnego numeru dwumiesięcznika "Głos Karmelu" Wstęp Człowiek Słowa Człowiek zafascynowany Słowem Z Biblią w dzień i w nocy Jedna studnia i dwa spojrzenia Duchowa tradycja Karmelu Karmelitański Jan Paweł II Gdy milknie dźwięk alarmu Przyjaźń mistyków Kultura Ducha Słowo zwyciężające, czyli kilka refleksji o Teatrze Rapsodycznym Spotkanie Jan Paweł II wiele mnie nauczył. Rozmowa z Abp. Mokrzyckim Papież modlitwy, oddania i zawierzenia. Rozmowa z o. B. Wanatem OCD Jestem jego dłużnikiem. Rozmowa z Grzegorzem Sadurskim Szkoła modlitwy Czyny Świadectwo Lektura Przestrzeń Słowa Życie liturgiczne Kościoła Jedność, której nie można rozerwać Ikony Orantka Karmel i młodzi Jesteśmy fundamentem jedni dla drugich Misje Matka Słowa Królowa Karmelu Szkaplerzne nabożeństwo Jana Pawła II W sercu Kościoła Jan Paweł II i Święci Karmelu Reportatus, czyli dotyk boskiego czasu O zawrotach głów mizernych, męstwie zaproszenia i umiejętności przekraczania