Neratov - żywy Kościół w ruinach  wtorek, 15 kwietnia 2008, 20:35
Dodał: Tomasz Adam Kaniewski (Kalasancjusz)
 | Fasada kościoła po remoncie
fot. Ł. Struk |
10. maja 1945 podczas ataku Armii Czerwonej kościół spłonął. Pożar zniszczył dach, drewniane schody w obu wieżach i roztopił mechanizm zegara i dzwon. Wnętrze zostało uchronione dzięki silnym cegłom.
W 1973 r. wydano dokument, w którym nakazano rozbiórkę ruin kościoła. Niestety ze względu na brak funduszy, do rozbiórki nie doszło.
W 1990 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków. Stowarzyszenie Neratov od 1991 roku kościół odnawia. Od tego czasu są tu odprawiane msze święte, przede wszystkim odpustowe - 15. sierpnia, jak również Pasterka czy msza o północy na Nowy Rok. W Wielką Sobotę odprawiana jest liturgia Wigilii Paschalnej.
 | Ściana boczna kościoła
fot. Łukasz Struk |
Cały czas trwają prace mające na celu przywrócenie wyglądu kościoła sprzed pożaru. Przy remoncie pomagają głównie obywatele Neratova i okolic. Każdy może wesprzeć remont poprzez dobrowolny dar.
 | Prezbiterium z ołtarzem
fot. Ł. Struk |
***
Pierwsza wzmianka o dzisiejszej miejscowości Neratów (w źródłach późniejszych znana prawie wyłącznie pod nazwą Bärnwald) pochodzi z r.1550. Neratów powstał na granicy dóbr rokitnickich, które wtedy należały do panów z Ryzenburka. Pierwszymi osadnikami byli szklarze o niemieckich nazwiskach. Wkrótce zbudowali oni również drewniany kościółek, który prawdopodobnie stał w miejscu dzisiejszej kaplicy cmentarnej. Jego istnienie potwierdzałaby również wzmianka w urbariuszu rokitnickim z 1590 r., dzisiaj niestety zaginionym.
 | Nawa główna
fot. Ł. Struk |
Na początku lat 60-tych XVII w. powstaje legenda o pielgrzymkowym miejscu. Według relacji spisanej osiemdziesiąt lat później, proboszcz rokitnicki Christof Florian Blasius Drick polecił wyrzeźbić na podstawie własnego snu rzeźbę miłosną Marii Panny, którą prawdopodobnie przeniesiono w 1661 r. z wielką okazałością z Rokitnicy do Neratowa. Jej pomocy i uzdrawiającej mocy źródła wody przypisywano liczne uzdrowienia, także w Neratowie, gdzie powstały również małe kąpieliska; zaczynają tam napływać grupki pielgrzymów, najpierw z pobliskiej okolicy, później z większego obszaru Czech i Ziemi Kłodzkiej.
Przy opisie miejscowości skorzystano z opracowania "Dzieje kościoła w Neratowie" - Jana Oppeltová
 | remont dachu
fot. Ł.Struk |
 | Nawa główna
11.11.2008 |
|
